30.10.50
12.10.50
8.10.50
Basketball
สนามบาสเกตบอลแห่งแรก ที่วิทยาลัยสปริงฟิลด์History
In early December 1891, Dr. James Naismith, a Canadian physical education student and instructor at YMCA Training School (today, Springfield College) in Springfield, Massachusetts, USA, sought a vigorous indoor game to keep his students occupied and at proper levels of fitness during the long New England winters. After rejecting other ideas as either too rough or poorly suited to walled-in gymnasiums, he wrote the basic rules and nailed a peach basket onto a 10-foot (3.05 m) elevated track. In contrast with modern basketball nets, this peach basket retained its bottom, so balls scored into the basket had to be poked out with a long dowel each time. A soccer ball was used to shoot goals. Whenever a person got the ball in the basket, they would give their team a point. Whichever team got the most points won the game.
Naismith's handwritten diaries, discovered by his granddaughter in early 2006, indicate that he was nervous about the new game he had invented, which incorporated rules from a Canadian children's game called "Duck on a Rock", as many had failed before it. Naismith called the new game 'Basket Ball'
The first official basketball game was played in the YMCA gymnasium on January 20, 1892 with nine players, on a court just half the size of a present-day National Basketball Association (NBA) court. "Basket ball", the name suggested by one of Naismith's students, was popular from the beginning.
Women's basketball began in 1892 at Smith College when Senda Berenson, a physical education teacher, modified Naismith's rules for women.
Basketball's early adherents were dispatched to YMCAs throughout the United States, and it quickly spread through the USA and Canada. By 1895, it was well established at several women's high schools. While the YMCA was responsible for initially developing and spreading the game, within a decade it discouraged the new sport, as rough play and rowdy crowds began to detract from the YMCA's primary mission.
However, other amateur sports clubs, colleges, and professional clubs quickly filled the void. In the years before World War I, the Amateur Athletic Union and the Intercollegiate Athletic Association of the United States (forerunner of the NCAA) vied for control over the rules for the game
Basketball was originally played with an association football ball. The first balls made specifically for basketball were brown, and it was only in the late 1950s that Tony Hinkle, searching for a ball that would be more visible to players and spectators alike, introduced the orange ball that is now in common use.
Dribbling was not part of the original game except for the "bounce pass" to teammates. Passing the ball was the primary means of ball movement. Dribbling was eventually introduced but limited by the asymmetric shape of early balls. Dribbling only became a major part of the game around the 1950s as manufacturing improved the ball shape.
Women's basketball began in 1892 at Smith College when Senda Berenson, a physical education teacher, modified Naismith's rules for women.
Basketball's early adherents were dispatched to YMCAs throughout the United States, and it quickly spread through the USA and Canada. By 1895, it was well established at several women's high schools. While the YMCA was responsible for initially developing and spreading the game, within a decade it discouraged the new sport, as rough play and rowdy crowds began to detract from the YMCA's primary mission.
However, other amateur sports clubs, colleges, and professional clubs quickly filled the void. In the years before World War I, the Amateur Athletic Union and the Intercollegiate Athletic Association of the United States (forerunner of the NCAA) vied for control over the rules for the game
Basketball was originally played with an association football ball. The first balls made specifically for basketball were brown, and it was only in the late 1950s that Tony Hinkle, searching for a ball that would be more visible to players and spectators alike, introduced the orange ball that is now in common use.
Dribbling was not part of the original game except for the "bounce pass" to teammates. Passing the ball was the primary means of ball movement. Dribbling was eventually introduced but limited by the asymmetric shape of early balls. Dribbling only became a major part of the game around the 1950s as manufacturing improved the ball shape.
Basketball, netball, dodgeball, volleyball, and lacrosse are the only ball games which have been identified as being invented by North Americans. Other ball games, such as baseball and Canadian football, have Commonwealth of Nations, European, Asian or African connections.
Although there is no direct evidence as yet that the idea of basketball came from the ancient Mesoamerican ballgame, knowledge of that game had been available for at least 50 years prior to Naismith's creation in the writings of John Lloyd Stephens and Alexander von Humboldt. Stephen's works especially, which included drawings by Frederick Catherwood, were available at most educational institutions in the 19th century and also had wide popular circulation.
Although there is no direct evidence as yet that the idea of basketball came from the ancient Mesoamerican ballgame, knowledge of that game had been available for at least 50 years prior to Naismith's creation in the writings of John Lloyd Stephens and Alexander von Humboldt. Stephen's works especially, which included drawings by Frederick Catherwood, were available at most educational institutions in the 19th century and also had wide popular circulation.
ยุคแรกของบาสเกตบอล
ความพิเศษอย่างหนึ่งของบาสเกตบอล คือถูกคิดขึ้นโดยคนเพียงคนเดียว ต่างจากกีฬาส่วนใหญ่ที่วิวัฒนาการมาจากกีฬาอีกชนิด ช่วงต้นเดือนธันวาคม พ.ศ. 2434 ดร. เจมส์ ไนสมิท นายแพทย์ชาวอเมริกันที่เกิดในแคนาดา และเป็นผู้ดูแลสถานที่ของวิทยาลัยแห่งหนึ่งของสมาคมวายเอ็มซีเอ (ปัจจุบันคือ วิทยาลัยสปริงฟิลด์, Springfield College) ในเมืองสปริงฟิลด์ มลรัฐแมสซาชูเซตส์ ค้นหาเกมในร่มที่ช่วยให้คนมีกิจกรรมทำระหว่างฤดูหนาวในแถบนิวอิงแลนด์ ว่ากันว่า หลังจากเขาไตร่ตรองหากิจกรรมที่ไม่รุนแรงเกินไปและเหมาะสมกับโรงยิม เขาเขียนกฎพื้นฐานและตอกตะปูติดตะกร้าใส่ลูกท้อเข้ากับผนังโรงยิม เกมแรกที่เล่นเป็นทางการเล่นในโรงยิมวายเอ็มซีเอในเดือนถัดมา คือเมื่อ 20 มกราคม พ.ศ. 2434 (ค.ศ. 1892) ในสมัยนั้น เล่นโดยใช้ผู้เล่นเก้าคน สนามที่ใช้ก็มีขนาดประมาณครึ่งหนึ่งของสนามเอ็นบีเอในปัจจุบัน ชื่อ บาสเกตบอล เป็นชื่อที่เสนอโดยนักเรียนคนหนึ่ง และก็เป็นชื่อที่นิยมมาตั้งแต่ตอนต้น เกมแพร่ขยายไปยังวายเอ็มซีเอที่อื่นทั่วสหรัฐอเมริกา ไม่นานนักก็มีเล่นกันทั่วประเทศแต่ที่น่าสนใจคือ ถึงแม้ว่าวายเอ็มซีเอจะเป็นผู้ที่พัฒนาและเผยแพร่เกมในตอนแรก ภายในหนึ่งทศวรรษสมาคมก็ไม่สนับสนุนกีฬานี้อีก เนื่องจากการเล่นที่รุนแรงและผู้ชมที่ไม่สุภาพ สมาคมกีฬาสมัครเล่นอื่น ๆ มหาวิทยาลัย และทีมอาชีพก็เข้ามาแทนที่ ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 สหภาพการกีฬาสมัครเล่น (Amateur Athletic Union) และ สมาคมการแข่งขันกีฬาระหว่างวิทยาลัย (Intercollegiate Athletic Association) (ซึ่งปัจจุบันคือเอ็นซีดับเบิลเอ, NCAA) ได้แข่งกันเพื่อจะเป็นผู้กำหนดกติกาของเกม
เดิมนั้นการเล่นบาสเกตบอลจะลูกฟุตบอล ลูกบอลที่ทำขึ้นสำหรับบาสเกตบอลโดยเฉพาะในตอนแรกมีสีน้ำตาล ช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1950 จึงเปลี่ยนมาใช้ลูกสีส้มเพื่อให้ผู้เล่นและผู้ชมมองเห็นลูกได้ง่ายขึ้น และก็ใช้ต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน ผู้ที่ริเริ่มใช้ลูกบาสเกตบอลสีส้มคือนาย โทนี ฮิงเคิล (Tony Hinkle) โค้ชมหาวิทยาลัยบัตเลอร์ (Butler University)
ความพิเศษอย่างหนึ่งของบาสเกตบอล คือถูกคิดขึ้นโดยคนเพียงคนเดียว ต่างจากกีฬาส่วนใหญ่ที่วิวัฒนาการมาจากกีฬาอีกชนิด ช่วงต้นเดือนธันวาคม พ.ศ. 2434 ดร. เจมส์ ไนสมิท นายแพทย์ชาวอเมริกันที่เกิดในแคนาดา และเป็นผู้ดูแลสถานที่ของวิทยาลัยแห่งหนึ่งของสมาคมวายเอ็มซีเอ (ปัจจุบันคือ วิทยาลัยสปริงฟิลด์, Springfield College) ในเมืองสปริงฟิลด์ มลรัฐแมสซาชูเซตส์ ค้นหาเกมในร่มที่ช่วยให้คนมีกิจกรรมทำระหว่างฤดูหนาวในแถบนิวอิงแลนด์ ว่ากันว่า หลังจากเขาไตร่ตรองหากิจกรรมที่ไม่รุนแรงเกินไปและเหมาะสมกับโรงยิม เขาเขียนกฎพื้นฐานและตอกตะปูติดตะกร้าใส่ลูกท้อเข้ากับผนังโรงยิม เกมแรกที่เล่นเป็นทางการเล่นในโรงยิมวายเอ็มซีเอในเดือนถัดมา คือเมื่อ 20 มกราคม พ.ศ. 2434 (ค.ศ. 1892) ในสมัยนั้น เล่นโดยใช้ผู้เล่นเก้าคน สนามที่ใช้ก็มีขนาดประมาณครึ่งหนึ่งของสนามเอ็นบีเอในปัจจุบัน ชื่อ บาสเกตบอล เป็นชื่อที่เสนอโดยนักเรียนคนหนึ่ง และก็เป็นชื่อที่นิยมมาตั้งแต่ตอนต้น เกมแพร่ขยายไปยังวายเอ็มซีเอที่อื่นทั่วสหรัฐอเมริกา ไม่นานนักก็มีเล่นกันทั่วประเทศแต่ที่น่าสนใจคือ ถึงแม้ว่าวายเอ็มซีเอจะเป็นผู้ที่พัฒนาและเผยแพร่เกมในตอนแรก ภายในหนึ่งทศวรรษสมาคมก็ไม่สนับสนุนกีฬานี้อีก เนื่องจากการเล่นที่รุนแรงและผู้ชมที่ไม่สุภาพ สมาคมกีฬาสมัครเล่นอื่น ๆ มหาวิทยาลัย และทีมอาชีพก็เข้ามาแทนที่ ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 สหภาพการกีฬาสมัครเล่น (Amateur Athletic Union) และ สมาคมการแข่งขันกีฬาระหว่างวิทยาลัย (Intercollegiate Athletic Association) (ซึ่งปัจจุบันคือเอ็นซีดับเบิลเอ, NCAA) ได้แข่งกันเพื่อจะเป็นผู้กำหนดกติกาของเกม
เดิมนั้นการเล่นบาสเกตบอลจะลูกฟุตบอล ลูกบอลที่ทำขึ้นสำหรับบาสเกตบอลโดยเฉพาะในตอนแรกมีสีน้ำตาล ช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1950 จึงเปลี่ยนมาใช้ลูกสีส้มเพื่อให้ผู้เล่นและผู้ชมมองเห็นลูกได้ง่ายขึ้น และก็ใช้ต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน ผู้ที่ริเริ่มใช้ลูกบาสเกตบอลสีส้มคือนาย โทนี ฮิงเคิล (Tony Hinkle) โค้ชมหาวิทยาลัยบัตเลอร์ (Butler University)
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
